اطلاعات بیشتر ― فارسی

Squamous cell carcinoma (SCC) بعد از basal cell carcinoma دومین سرطان پوست شایع در ایالات متحده است. معمولاً از ضایعات پیش سرطانی به نام actinic keratosis شروع می شود و می تواند به سایر قسمت های بدن گسترش یابد. علت اصلی قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) خورشید است که با گذشت زمان انباشته می شود. درمان معمولاً شامل برداشتن جراحی، به ویژه برای SCC در سر و گردن است. پرتودرمانی یک گزینه برای بیماران مسن یا کسانی است که نمی توانند جراحی کنند. سرکوب سیستم ایمنی خطر SCC را افزایش می دهد. اگرچه نادر است، SCC می تواند گسترش یابد، به ویژه در بیمارانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. معاینات منظم و محافظت در برابر آفتاب برای مبتلایان به SCC مهم است.
Squamous cell carcinoma of the skin or cutaneous squamous cell carcinoma is the second most common form of skin cancer in the United States, behind basal cell carcinoma. Squamous cell carcinoma has precursor lesions called actinic keratosis, exhibits tumor progression and has the potential to metastasize in the body. Ultraviolet (UV) solar radiation is the primary risk factor in the development of cutaneous squamous cell carcinoma and the cumulative exposure received over a lifetime plays a major part in the development of this cancer. Surgical excision is the primary treatment modality for cutaneous squamous cell carcinoma, with Mohs micrographic surgery being the preferred excisional technique for squamous cell carcinoma of the head and neck, and in other areas of high risk or squamous cell carcinoma with high-risk characteristics. Radiation therapy is reserved for squamous cell carcinoma in older patients or those who will not tolerate surgery, or when it has not been possible to obtain clear margins surgically. Adjuvant radiotherapy is commonly after surgical treatment in very high tumors. Immunosuppression significantly increases the risk of squamous cell carcinoma over the course of an individual’s life. Metastasis is uncommon for squamous cell carcinomas arising in areas of chronic sun exposure, but it can take place, and the risk is increased in immunosuppressed patients. Patients with cutaneous squamous cell carcinoma should be examined regularly and remember to use measures to protect from UV damage.

Cutaneous squamous cell carcinoma (CSCC) دومین سرطان شایع در بین مردم است و تعداد آن در حال افزایش است. اگرچه CSCC معمولاً یک رفتار بالینی خوش خیم نشان می دهد، اما می تواند هم به صورت موضعی و هم به سایر قسمت های بدن گسترش یابد. دانشمندان مسیرهای خاصی را در توسعه CSCC شناسایی کرده اند که منجر به درمان های جدید می شود. تعداد بالای جهش ها و افزایش خطر در بیماران مبتلا به سرکوب سیستم ایمنی باعث توسعه ایمونوتراپی شده است. این بررسی به ریشه‌های ژنتیکی CSCC و آخرین درمان‌هایی که مولکول‌های خاص و سیستم ایمنی را هدف قرار می‌دهند، می‌پردازد.
Cutaneous squamous cell carcinoma (CSCC) is the second most frequent cancer in humans and its incidence continues to rise. Although CSCC usually display a benign clinical behavior, it can be both locally invasive and metastatic. The signaling pathways involved in CSCC development have given rise to targetable molecules in recent decades. In addition, the high mutational burden and increased risk of CSCC in patients under immunosuppression were part of the rationale for developing the immunotherapy for CSCC that has changed the therapeutic landscape. This review focuses on the molecular basis of CSCC and the current biology-based approaches of targeted therapies and immune checkpoint inhibitors